طراحی دکوراسیون داخلی در اصفهان

تاریخچه و اصطلاحات فعلی طراحی دکوراسیون داخلی

در گذشته ، فضای داخلی به صورت بخشی از روند ساخت به طور غریزی در کنار هم قرار می گرفت.

حرفه طراحی داخلی نتیجه توسعه جامعه و معماری پیچیده ای است که در نتیجه توسعه فرآیندهای صنعتی حاصل شده است.

پیگیری استفاده موثر از فضا ، رفاه کاربر و طراحی کاربردی به توسعه حرفه طراحی داخلی معاصر کمک کرده است.

حرفه طراحی داخلی از نقش دکوراتور داخلی ،

اصطلاحی که معمولاً در ایالات متحده استفاده می شود ، جدا و متمایز است.

حرفه طراحی داخلی از نقش دکوراتور داخلی

این اصطلاح در انگلستان کمتر رایج است.

جایی که حرفه طراحی داخلی هنوز بی نظم است و بنابراین ،

به طور دقیق ، هنوز به طور رسمی حرفه ای نیست.

در هند باستان ، معماران همچنین به عنوان طراح داخلی فعالیت می کنند.

این را می توان از منابع معمار ویشواکارما – یکی از خدایان در اساطیر هند ، دریافت.

در طراحی این معماران از خانه های هند در قرن هفدهم ،

مجسمه هایی که متون و رویدادهای باستانی را به تصویر می کشند در داخل کاخ ها دیده می شوند.

در حالی که در دوران قرون وسطی نقاشی های دیواری یکی از ویژگی های مشترک عمارت های کاخ مانند در هند بود –

که معمولاً به نام هالیس شناخته می شوند.

در حالی که بیشتر خانه های سنتی تخریب شده اند تا به ساختمان های مدرن راه پیدا کنند ،

هنوز حدود 2000 حلیس در منطقه شکاواتی راجستان وجود دارد که نقاشی های دیواری را نمایش می دهد.

در مصر باستان ، “خانه های روح” (یا مدل خانه ها) در مقبره ها به عنوان مخزن نذورات غذایی قرار داده می شد.

از این طریق می توان جزئیات مربوط به طراحی داخلی اقامتگاه های مختلف را در سرتاسر سلسله های مختلف مصر ،

از قبیل تغییر در تهویه ، رواق ها ، ستون ها ، آبراهه ها ، پنجره ها و درها ، تشخیص داد.

در طول قرن 17 و 18 و اوایل قرن 19 ، دکوراسیون داخلی دغدغه خانه دار ،

یا اثاثه یا لوازم داخلی اثاثه یا لوازم داخلی بود که به سبک هنری برای فضای داخلی مشاوره می داد.

معماران همچنین از صنعتگران یا صنعتگران برای تکمیل طراحی داخلی ساختمان های خود استفاده می کنند.

طراحی و مدیریت داخلی تجاری

در اواسط تا اواخر قرن 19 ، با افزایش اندازه و رونق طبقه متوسط در کشورهای صنعتی ،

خدمات طراحی داخلی بسیار گسترش یافت و خواستار ثروت اندوزی داخلی برای تقویت وضعیت جدید خود شد.

شرکت های بزرگ مبلمان شروع به کار در زمینه طراحی و مدیریت داخلی عمومی کردند و مبلمان خانه ای کامل را به سبک های مختلف ارائه می دهند.

این مدل تجاری از اواسط قرن تا 1914 شکوفایی یافت ، زمانی که این نقش توسط طراحان مستقل ، غالباً آماتور غصب می شد.

این زمینه را برای ظهور طراحی داخلی حرفه ای در اواسط قرن بیستم هموار کرد.

در سالهای 1950 و 1960 ، اثاثه یا لوازم داخلی مبلمان تجارت خود را گسترش دادند.

آنها تجارت خود را به طور گسترده تر و از لحاظ هنری چارچوب بندی کردند و شروع به تبلیغ وسایل خود برای مردم کردند.

برای پاسخگویی به تقاضای روزافزون برای کارهای داخلی قرارداد در پروژه هایی مانند دفاتر ،

هتل ها و ساختمانهای عمومی ، این مشاغل بسیار بزرگتر و پیچیده تر شدند و از استخدام سازندگان ،

وصال ها ، گچ بری ها ، طراحان پارچه ، هنرمندان و طراحان مبلمان و همچنین مهندسان استفاده کردند.

و تکنسین ها برای انجام این کار شرکت ها شروع به انتشار و گردش کاتالوگ هایی با چاپ برای سبک های مختلف مجلل کردند تا توجه گسترش طبقه های متوسط را به خود جلب کنند.

با افزایش تعداد و اندازه فروشگاه های بزرگ ، فضاهای خرده فروشی داخل مغازه ها به سبک های مختلف به عنوان نمونه برای مشتریان تهیه می شدند.

ایجاد اتاق های مدل در نمایشگاه های ملی و بین المللی

یکی از ابزارهای تبلیغاتی به ویژه م effectiveثر ، ایجاد اتاق های مدل در نمایشگاه های ملی و بین المللی در نمایشگاه ها برای بازدید عموم بود.

برخی از شرکت های پیشگام در این زمینه Waring & Gillow ، James Shoolbred ، Mintons و Holland & Sons بودند.

این بنگاه های سنتی مبلمان سازی با کیفیت بالا به عنوان مشاور عدم اطمینان مشتری های طبقه متوسط از نظر سلیقه و سبک ،

نقش مهمی را ایفا کردند و شروع به عقد قرارداد برای طراحی و تهیه فضای داخلی بسیاری از ساختمانهای مهم در انگلیس کردند.

این نوع شرکتها پس از جنگ داخلی در آمریکا ظهور کردند. برادران هرتر ، که توسط دو برادر مهاجر آلمانی تاسیس شد .

انتقال به طراحی داخلی حرفه ای

این فضای داخلی توسط جان دیبلی کراسی ، رئیس انستیتوی تزئینات بریتانیا ، تاسیس شده در سال 1899 طراحی شده است.

با شروع قرن بیستم ، مشاوران و نشریات آماتور به طور فزاینده ای انحصار شرکت های بزرگ خرده فروشی در زمینه طراحی داخلی را به چالش می کشیدند.

نویسنده فمینیست انگلیسی ماری هاویس در دهه 1880 مجموعه مقالاتی را که به طور گسترده خوانده شده بود نوشت و در آن اشتیاق مردم طبقه متوسط طبقه مشتاق را با توجه به مدل های سفت و سختی که خرده فروشان به آنها ارائه داده اند ، تحقیر کرد. [10] او طرفداری از یک سبک خاص ، متناسب با نیازها و ترجیحات فردی مشتری را تأیید کرد:

“یکی از محکم ترین عقاید من ، و یکی از اولین قوانین خوش ذوق ، این است که خانه های ما ، مانند پوسته ماهی و لانه پرنده ، باید نشان دهنده ذائقه و عادت های فردی ما باشد.

حرکت به سمت دکوراسیون به عنوان یک حرفه هنری جداگانه ، بدون ارتباط با تولیدکنندگان و خرده فروشان ، با شکل گیری موسسه تزئینات بریتانیا انگیزه ای به دست آورد.

با جان دیبلی کراس به عنوان رئیس جمهور ، تقریباً 200 دکوراتور را در سراسر کشور نمایندگی می کرد.

تا سال 1915 ، فهرست لندن 127 نفر را به عنوان تزئین کننده داخلی فهرست کرد که 10 نفر آنها زن بودند.

رودا و اگنس گرت اولین زنی بودند که در سال 1874 به طور حرفه ای به عنوان دکوراسیون منزل آموزش دیدند.

اهمیت کار آنها در زمینه طراحی همان زمان با ویلیام موریس در نظر گرفته می شد.

در سال 1876 ، کار آنها – پیشنهادهایی برای دکوراسیون خانه در نقاشی ، منبت کاری و مبلمان –

ایده های آنها در مورد طراحی داخلی هنری را به مخاطبان گسترده ای از طبقه متوسط گسترش داد.